Rimkok2021
โครงการสวนอุตสาหกรรมริมกกนี้ ไม่ได้จัดตั้งขึ้นเพื่อเป็นคู่แข่งกับอภิมหาโปรเจคยักษ์ของ โครงการเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก (อีอีซี) พื้นที่เศรษฐกิจพิเศษแต่อย่างไร เพราะโครงการของ EEC เป็นโครงข่ายใหญ่ที่ครอบคลุมและเชื่อมโยงกับพื้นที่ใจกลางเศรษฐกิจที่สำคัญและพื้นที่ใกล้เคียงโดยรอบทั้งหมด และแนวทางการป้องกันที่ดีจากภัยธรรมชาติและอุบัติภัยที่อาจเกิดขึ้นได้ในอนาคต
ส่วนโครงการสวนอุตสาหกรรมริมกก อย่างที่ได้เคยกล่าวไว้ตั้งแต่เริ่มแรกหลังจากที่เกิดมหาอุทกภัยใหญ่ พ.ศ. 2554 ความเสียหายทางเศรษฐกิจอันมีมูลค่ามหาศาลที่กวาดต้อน มีทั้งชีวิต ทรัพย์สิน บ้านเรือน ร้านค้า บริษัท ห้างร้าน โรงงานต่างๆ ตลอดจนกรุงเทพมหานคร ใจกลางพื้นที่เศรษฐกิจ เมืองหลวงของประเทศ เสียหายไปกับสายน้ำ ทำให้นักลงทุนหลายท่านไม่สามารถกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้ บางรายที่มีทุนอยู่บ้างก็กลับมากู้ซากเก่าฮึดสู้ใหม่อีกครั้ง บางรายก็มองหาที่ตั้งและทำเลอื่นเพื่อหนีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นซ้ำอีก จังหวัดเชียงรายจึงเป็นจุดยุทธศาสตร์หนึ่งของนักลงทุนที่ต้องการกระจายความเสี่ยง หากที่หนึ่งที่ใดไม่สามารถเดินสายพานการผลิตได้ ที่นี่ก็จะสามารถทำให้ธุรกิจดำเนินการต่อไปได้
และอีกหนึ่งความสำคัญ หากสวนอุตสาหกรรมริมกกได้มีการจัดตั้งขึ้นแล้ว เมื่อมีนักลงทุนเข้ามาเปิดเดินสายการผลิต พื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษเชียงราย ทั้ง 3 อำเภอ ก็จะกลับมาฟื้นอีกครั้ง เพราะการนิคมอุตสาหกรรม มีการส่งเสริม Boi จากภาครัฐ ซึ่งจะสามารถดึงดูดนักลงทุนได้ดี ทำให้จังหวัดเชียงราย มีการพัฒนาพร้อมกันในหลายๆด้านควบคู่กันไป ทั้งการผลิตอุตสาหกรรม การท่องเที่ยว การเกษตร การศึกษา ฯลฯ เป็นจังหวัดที่มีการพัฒนาเต็มรูปแบบทั้งโครงสร้างพื้นฐานทั้งทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ เกิดการขนส่งที่รวดเร็ว ความสุขของคนในครอบครัวก็จะเกิดขึ้น ลูกหลานไม่ต้องเดินทางไปทำงานที่อื่น ส่วนคนที่ไปทำงานอยู่ในเมืองหลวงก็จะกลับมาหาครอบครัว เพราะเรามีสถานที่ทำงาน สร้างรายได้ให้พวกเขา มีสถานศึกษาที่ดีให้ลูกหลานได้พัฒนาทักษะและฝีมือ ทำให้มีการพัฒนาชีวิตที่ดีขึ้นได้
จังหวัดเชียงรายจะสามารถพัฒนาเป็นหัวเมืองสำคัญทางด้านเศรษฐกิจ การบริการ การท่องเที่ยว การศึกษา รวมทั้งศิลปะและวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะถิ่นได้อย่างดียิ่ง ทางโครงการสวนอุตสาหกรรมริมกก พร้อมจะเรียนรู้ ศึกษา และยอมรับคำตำหนิติชมว่ากล่าวตักเตือน ของชุมชน หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อมาปรับปรุงและพัฒนาให้ดีขึ้น อย่างเช่น สวนอุตสาหกรรมฯ หรือนิคมอุตสาหกรรมอื่นๆ ที่สำคัญหลายๆแห่ง ได้มีการทำข้อตกลงในการอยู่ร่วมกันระหว่างชุมชนและโรงงานอุตสาหกรรมในทฤษฎีพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน
ส่วนปัญหาทางด้านสิ่งแวดล้อมนั้น ทางโครงการเข้าใจดีว่าเป็นปัญหาที่สำคัญสำหรับชุมชนและพื้นที่ใกล้เคียง เกี่ยวกับมลพิษที่อาจเกิดขึ้น ในส่วนนี้ระบบราชการก็มีกฎหมายรองรับอยู่แล้ว สาเหตุที่เกิดนั้น มาจากผู้ประกอบการที่ไม่รับผิดชอบต่อสังคม เห็นแก่ตัวสร้างแต่ปัญหา มักจะเป็นบางโรงงานที่สร้างอยู่ภายนอกเขตประกอบการอุตสาหกรรม ไม่ได้อยู่ในระบบที่มีการพัฒนาที่ดี ทำให้หลายฝ่ายมองนิคมอุตสาหกรรมและสวนอุตสาหกรรมในภาพลบ ทั้งที่เรามีระบบการดูแลรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมที่ดี ที่นานาอารยะประเทศ หรือนิคมฯและสวนอุตสาหกรรมใหญ่ ๆ ในประเทศที่มีอยู่ถึงทุกวันนี้เขาทำกัน
อีกประเด็นหนึ่ง ทางโครงการได้จัดหาสถานที่ตั้งให้ห่างไกลชุมชน ซึ่งเป็นการเว้นระยะห่างในการป้องกันทางหนึ่งแล้ว แต่อนาคตก็จะมีผู้ที่ชอบฝ่าฝืนกฎระเบียบเข้าไปตั้งหรือก่อสร้างที่อยู่อาศัยให้ใกล้กับโรงงานโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของผู้อยู่อาศัย ซึ่งยังมีให้เห็นในปัจจุบันอันนี้ก็จะต้องเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่รัฐและชุมชนในการเฝ้าระวังมิให้มีผู้แหกกฎระเบียบเข้ามาตั้งหรือก่อสร้างสารพัดสิ่งใดได้......ดังนั้นโครงการจะก้าวข้ามอุปสรรคต่างๆ ไปได้ ก็ต้องขอความเห็นชอบจากทั้งชุมชน ท้องถิ่น อำเภอ จังหวัด ว่าเราจะสามารถพัฒนาไปได้ถึงไหน มีโอกาสมากน้อยเพียงใด มีแรงสนับสนุนพลักดันในการพัฒนาจังหวัดอย่างไรจึงเหมาะสมพอดีกับทุก ๆ ฝ่าย
ยอมรับว่า เหตุการณ์โควิด-19 ครั้งนี้หนักหนาสาหัสนัก คร่าชีวิตผู้คนไปมากมาย ชีวิตข้างหน้าจะเป็นเช่นไร และเศรษฐกิจที่ตกต่ำที่สุด งานไม่มี รายได้ไม่มี แล้วจะดำเนินชีวิตต่ออย่างไร...........ดังนั้นควรจะเรียนรู้การเอาตัวรอดจากอุบัติภัยและโรคร้ายต่างๆ จากอดีตที่เคยเกิดขึ้นมาและผ่านไปแล้ว รู้จักป้องกัน...เมื่อยังไม่ป่วยไข้ รู้จักรักษา...เมื่อป่วยไข้แล้ว และรู้จักเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยกันกับโรคร้าย...เมื่อโรคร้ายมันไม่มีวันหายไปจากโลกนี้ โรคอุบัติใหม่สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา หากเราสามารถรู้ว่าเชื้อร้ายจะเข้าโจมตีที่จุดใดของร่างกาย...เราควรสกัดยับยั้งและรักษาบริเวณนั้นไม่ให้เชื้อร้ายแพร่กระจายเข้าไปโจมตี...เท่านี้เราก็รอดแล้ว ขอให้ทุกท่านเรียนรู้และทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น มีสติ หยุดคิดแล้วพิจารณา ระยะเวลาคือตัวกำหนด....เชื้อร้ายมีระยะเวลาของชีวิตสั้นกว่าระยะเวลาของชีวิตมนุษย์เป็นหลายเท่า...??? รักษาชีวิตไว้.....อีกสองปี สามปี จะได้มาทำงานด้วยกัน.....
