การบาดเจ็บจากการเล่นกีฬาน้อยลงด้วยข้อมูลดิจิทัล

นักกีฬาที่มีแนวโน้มหลายคนต้องพังพินาศเพราะอาการบาดเจ็บ สิ่งหนึ่งที่กิจกรรมเกือบทั้งหมดในกรีฑามีเหมือนกันคือการรับน้ำหนักมากในช่วงเวลาสั้นๆ เช่น การกระโดด การทุ่ม และการวิ่ง สิ่งนี้นำไปสู่การบาดเจ็บจากการใช้งานมากเกินไป เช่น ปวดขาหนีบและเจ็บไหล่ แต่ยังรวมถึงการบาดเจ็บกะทันหัน เช่น ข้อเท้าแพลงและเอ็นร้อยหวายฉีกขาด Jenny Jacobsson เป็นนักกายภาพบำบัดและนักวิจัยรับเชิญที่ศูนย์วิจัยกรีฑาแห่งมหาวิทยาลัยลินเชอปิง เธอทำงานเป็นผู้ประสานงานด้านการแพทย์ให้กับทีมกรีฑาทีมชาติสวีเดนเป็นเวลาหลายปี และได้เห็นผลกระทบของการบาดเจ็บที่มีต่อนักกีฬา "ก่อนโอลิมปิกปักกิ่งปี 2008 เราเห็นการบาดเจ็บมากมายในทีมชาติของเราและพยายามหาสาเหตุ ในเวลานั้น ยังไม่มีการสำรวจอุบัติการณ์การบาดเจ็บในนักกีฬากรีฑา แต่เราต้องการทราบว่าเกิดอะไรขึ้นในหมู่ชนชั้นนำของเรา นักกีฬาที่มีอายุตั้งแต่ 16 ปีขึ้นไป รวมถึงนักกีฬาหัวกะทิผู้ใหญ่” เจนนี่ เจค็อบส์สันกล่าว การสำรวจการบาดเจ็บในกรีฑาของสวีเดนพบว่าสาเหตุหลักประการหนึ่งของการบาดเจ็บคือการบาดเจ็บมาก่อน ซึ่งหมายความว่ายิ่งนักกีฬาได้รับบาดเจ็บในอาชีพเร็วเท่าใด โอกาสที่พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บในภายหลังก็จะยิ่งสูงขึ้นและบ่อยขึ้นเท่านั้น แต่สาเหตุของการบาดเจ็บในกีฬาเยาวชนเป็นเรื่องที่ซับซ้อน เกี่ยวข้องกับทุกอย่างตั้งแต่ปริมาณการฝึกซ้อม น้ำหนักบรรทุก ไปจนถึงอุปกรณ์ และแม้แต่การนอนหลับ Jenny Jacobsson ร่วมกับเพื่อนร่วมงานของเธอที่ศูนย์วิจัยกรีฑาได้พัฒนาแพลตฟอร์มสุขภาพดิจิทัลที่มีข้อมูลสำหรับผู้ปกครองและโค้ชเยาวชนเกี่ยวกับการเจริญเติบโตของวัยรุ่นและผลกระทบจากการฝึกซ้อม โดยมุ่งเน้นไปที่นักกีฬากรีฑาอายุ 12-15 ปี เพื่อตรวจสอบว่าแพลตฟอร์มประเภทนี้สามารถป้องกันการบาดเจ็บได้หรือไม่ นักวิจัยได้ทำการศึกษาโดยสุ่มสโมสรกรีฑา 21 สโมสรที่มีนักกีฬาอายุระหว่าง 12-15 ปีเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มแทรกแซงและกลุ่มควบคุม เป็นเวลาสี่เดือนในช่วงต้นฤดูกาล ผู้ปกครองและโค้ชของกลุ่มแทรกแซงได้รับสิทธิ์ให้เข้าถึงแพลตฟอร์มข้อมูลดิจิทัล ซึ่งในตอนนั้นไม่เปิดให้บุคคลภายนอกเข้าถึงได้ (แต่ตอนนี้เปิดให้ใครก็ได้) พวกเขายังได้รับการสนับสนุนให้เข้าสู่ระบบและสำรวจเนื้อหาอย่างสม่ำเสมอ นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่าสโมสรที่เข้าถึงข้อมูลได้มีอัตราการบาดเจ็บที่ต่ำกว่าอย่างเห็นได้ชัด และใช้เวลานานเป็นสองเท่ากว่าที่การบาดเจ็บครั้งแรกจะเกิดขึ้น ยิ่งกว่านั้น ผลกระทบมีมากกว่าในสโมสรขนาดใหญ่ ผลลัพธ์ที่ตีพิมพ์ในวารสาร British Journal of Sports Medicine สามารถชี้ให้เห็นถึงวิธีการเล่นกีฬาที่ปราศจากการบาดเจ็บมากขึ้น "เราไม่ได้ตรวจสอบกลไกที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลง แต่เราเห็นว่าข้อมูลดิจิทัลใช้ได้เมื่อต้องป้องกันการบาดเจ็บ หากโค้ชและผู้ปกครองเรียนรู้ที่จะตระหนักถึงปัญหา สามารถลดภาระการฝึกซ้อมได้ทันเวลา ทางการแพทย์เราทราบดี สิ่งที่เกิดขึ้นในร่างกายที่กำลังเติบโต แต่การเผยแพร่ข้อมูลให้กับผู้ที่ได้รับประโยชน์จากข้อมูลนั้นเป็นเรื่องที่ท้าทาย แพลตฟอร์มนี้อาจเชื่อมช่องว่างนั้น" เจนนี่ เจค็อบส์สันกล่าว