ยาแก้แพ้

ในระหว่างการศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้โดยนักวิจัยในญี่ปุ่น ฮีสตามีนช่วยเพิ่มคะแนนการทดสอบความจำระยะยาวของผู้คน โดยขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของความจำเดิม และสามารถขยายความทรงจำของหนูชั่วคราวได้นานกว่าปกติถึง 25 วัน การชี้แจงบทบาทของฮีสตามีนในความจำอาจช่วยบรรเทาอาการของความผิดปกติของความจำ เช่น โรคอัลไซเมอร์และภาวะสมองเสื่อมในรูปแบบอื่นๆ ศาสตราจารย์ Yuji Ikegaya และอาจารย์ Hiroshi Nomura, Ph.D., แห่งมหาวิทยาลัยโตเกียว นำทีมวิจัยที่รวมผู้ทำงานร่วมกันที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโดและมหาวิทยาลัยเกียวโตในญี่ปุ่น รับรู้สิ่งนี้? ชายและหญิงจำนวน 38 คนในช่วงอายุ 20 กลางๆ ทำการทดสอบความจำในสามวันที่แตกต่างกัน ผู้เข้าร่วมดูรูปภาพของวัตถุที่คุ้นเคย เช่น แว่นตาหรือนาฬิกาข้อมือ จากนั้นหลายวันต่อมาก็มีการแสดงภาพเดียวกันบางภาพ รวมถึงภาพถ่ายที่คล้ายกันและภาพถ่ายใหม่บางภาพ และถูกถามว่าพวกเขาเคยเห็นภาพนั้นมาก่อนหรือไม่ “ในชีวิตจริง เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเราลืมอะไรไป นี่คือเหตุผลที่เราทำการทดสอบความจำของมนุษย์ด้วยภาพบนหน้าจอคอมพิวเตอร์” อิเคกายะกล่าว เจ็ดหรือเก้าวันต่อมา ผู้เข้าร่วมได้รับยาหลอก ("เม็ดน้ำตาล" หรือยาปลอม) หรือยาปริมาณมากที่เพิ่มปริมาณฮีสตามีนในสมอง ปริมาณที่มากผิดปกติทำให้มั่นใจได้ว่ายาข้ามสิ่งกีดขวางระหว่างเลือดและสมอง ซึ่งเป็นการป้องกันตามธรรมชาติของร่างกายที่ทำให้ยาเข้าถึงสมองได้ยาก โดยปกติแล้วยาชนิดเดียวกันจะถูกกำหนดในขนาดที่ต่ำกว่าเพื่อรักษาอาการวิงเวียนศีรษะ ความเป็นคู่ หลังจากรับประทานยา ผู้เข้าร่วมที่มีความทรงจำไม่ดีจำภาพได้ถูกต้องมากขึ้น ในขณะที่ภาพที่จำยากจะจำได้ง่ายขึ้นสำหรับผู้เข้าร่วมทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ยาแก้แพ้ การเสพยาทำให้คะแนนของผู้เข้าร่วมที่มีความทรงจำดีลดลง และภาพที่จำได้ง่ายขึ้นก็ยากขึ้นเล็กน้อยสำหรับผู้เข้าร่วมทุกคนในการจำ “สำหรับนักเรียนคนใดก็ตามที่คิดจะใช้ยานี้เพื่อช่วยในการศึกษา ฉันต้องเตือนพวกเขาให้รักษาสุขภาพของตนเองเป็นอย่างแรก และประการที่สองให้ตระหนักว่าเรายังไม่ได้ทดสอบว่ายานี้ช่วยให้ทุกคนเรียนรู้หรือจดจำสิ่งใหม่ๆ ได้หรือไม่” อิเคกายะกล่าว Ikegaya กล่าวว่า "ฮีสตามีนที่เพิ่มขึ้นช่วยให้ผู้เข้าร่วมการวิจัยจำภาพที่พวกเขาเคยรู้จักครั้งหนึ่ง แต่จำไม่ได้ในระหว่างการทดสอบความสัมพันธ์ของคำกับความจำระยะยาว" Ikegaya กล่าว นักวิจัยสงสัยว่าปรากฏการณ์ stochastic resonance การเพิ่มสัญญาณรบกวนสีขาวในการส่งสัญญาณเพื่อเพิ่มความแรงของสัญญาณ อาจทำให้เกิดผลคู่ของฮีสตามีนที่ช่วยปรับปรุงความจำระยะยาวในบางครั้ง แต่ก็ขัดขวางในบางครั้ง เกณฑ์ฮีสตามีน Ikegaya แนะนำว่าหน่วยความจำคือการผสมผสานระหว่างระบบ Gradient และระบบดิจิตอล ใช่:ไม่ใช่ หรือ 1:0 ข้อมูลอาจถูกจัดเก็บไว้ในสมองในลักษณะไล่ระดับสี แต่เส้นประสาทจะไม่ทำงานจนกว่าจะมีระดับที่สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด ต่ำกว่าเกณฑ์นี้คือ "ไม่" หรือ 0 และเราจำไม่ได้ เหนือเกณฑ์นี้คือ "ใช่" หรือ 1 และเราจำได้ "คุณยังมีหน่วยความจำอยู่ แต่คุณไม่สามารถเข้าถึงได้เว้นแต่จะเกินเกณฑ์ที่กำหนด" Ikegaya กล่าว นักวิจัยสงสัยว่ายาเพิ่มระดับฮีสตามีนจนถึงจุดที่เซลล์ประสาทที่เกี่ยวข้องกับหน่วยความจำแฝงถึงระดับเกณฑ์ที่จำเป็นในการส่งสัญญาณและทำให้เราจำได้ อย่างไรก็ตาม สำหรับความทรงจำที่เกินขีดจำกัดโดยธรรมชาติแล้ว ฮีสตามีนที่มากเกินไปจะเพิ่มเสียงรบกวนมากเกินไปและการส่งสัญญาณประสาทที่มากเกินไปจะขัดขวางการเรียกคืน ฮีสตามีนไม่มีผลต่อคะแนนของผู้เข้าร่วมการทดสอบที่ไม่เกี่ยวข้องกับความจำระยะยาว ความทรงจำของหนู นักวิจัยให้ของเล่นพลาสติก 2 ชิ้นแก่หนู โดยชิ้นหนึ่งเคยให้มาก่อนและอีกชิ้นเป็นของใหม่ หนูชอบสำรวจของเล่นชิ้นใหม่ แต่หลังจากผ่านไปสามวัน หนูจะลืมและถือว่าของเล่นทุกชิ้นเหมือนใหม่ หลังจากได้รับยาที่เพิ่มฮีสตามีนในสมอง หนูสามารถจำของเล่นที่เคยเห็นเมื่อ 28 วันก่อนได้ การเพิ่มหน่วยความจำระยะยาวนั้นเป็นเพียงชั่วคราว ในวันที่ 29 ของเล่นทั้งหมดกลายเป็นของใหม่สำหรับหนูอีกครั้ง นักวิจัยเห็นผลลัพธ์ที่คล้ายกันกับยาสองชนิดที่เพิ่มฮีสตามีน ได้แก่ ไทโอเปราไมด์และเบตาฮิสทีน การทดลองเพื่อตรวจสอบกิจกรรมของเซลล์ประสาทแต่ละตัวในสมองของหนูพบว่ายาเพิ่มฮีสตามีนโดยเฉพาะในบริเวณสมองที่ทราบว่าเกี่ยวข้องกับการมองเห็นและความจำที่เรียกว่าเยื่อหุ้มสมองรอบนอก ยิ่งกว่านั้น ฮีสตามีนกระตุ้นเซลล์ประสาทเดิมที่ทำงานในการสร้างความทรงจำอีกครั้ง ความทรงจำที่ไม่ดี ความจำระยะยาวที่ดีขึ้นไม่ได้มีประโยชน์เสมอไป เช่น สำหรับความทรงจำที่น่าเศร้าหรือหวาดกลัว หรือในความผิดปกติ เช่น โรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนใจ (PTSD) การจำและการลืมไม่ใช่สิ่งตรงข้ามง่ายๆ นักวิจัยสงสัยว่าส่วนต่าง ๆ ของสมองและกระบวนการต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับการจดจำและการลืม "ถ้าเรามีความทรงจำทั่วไป ก็จะมีความสมดุลระหว่างระบบสมองสำหรับการจดจำและการลืม การลืมมากเกินไปหรือการจดจำมากเกินไปอาจทำให้เสียสมดุล" อิเคกายะกล่าว ความทรงจำในอนาคต ขณะนี้นักวิจัยกำลังวางแผนการศึกษาในอนาคตเพื่อทดสอบว่าระดับฮีสตามีนอาจส่งผลต่อผลการทดสอบความจำในผู้สูงอายุอย่างไร การศึกษาอื่นๆ จะตรวจสอบด้วยว่าฮีสตามีนอาจเกี่ยวข้องกับความทรงจำในอนาคตได้อย่างไร ซึ่งเป็นความทรงจำประเภท "อย่าลืม" สำหรับอนาคต เช่น สิ่งที่เราอาจเขียนบนกระดาษโน้ตเตือนความทรงจำถึงตัวตนในอนาคตของเรา