ให้ความรู้เรื่องแพทย์

Ellen Kurtzman รองศาสตราจารย์จาก GW School of Nursing และผู้เขียนนำรายงานกล่าวว่า "ผลการวิจัยจากการศึกษาของเราควรสร้างความมั่นใจให้กับผู้ป่วยที่ต้องพึ่งพาศูนย์สุขภาพชุมชน" "เราพบว่าการดูแลมีแนวโน้มที่จะเปรียบเทียบกันได้โดยไม่คำนึงว่าผู้ป่วยจะได้รับการดูแลจากพยาบาล ผู้ช่วยแพทย์ หรือแพทย์" ในขณะที่ประเทศเติบโตขึ้นโดยพึ่งพาศูนย์สุขภาพชุมชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่ไม่ได้รับการดูแลทางการแพทย์ซึ่งมีแนวโน้มที่จะให้บริการผู้มีรายได้น้อย ไม่มีประกัน อพยพ และชนกลุ่มน้อย ระบบการดูแลสุขภาพจึงพึ่งพาแพทย์ที่ไม่ใช่แพทย์มากขึ้นในการดูแลเบื้องต้น ในการประเมินการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับในศูนย์สุขภาพชุมชน ดร. เคิร์ตซ์แมนและทีมของเธอได้ตรวจสอบข้อมูลห้าปีจากตัวอย่างย่อยของศูนย์สุขภาพชุมชนของ National Ambulatory Medical Care Survey และเปรียบเทียบผลลัพธ์ของผู้ป่วย 9 รายตามประเภทของ แพทย์ ผลลัพธ์ของผู้ป่วยคือ: ตัวบ่งชี้คุณภาพ 3 ตัว (การให้คำปรึกษาการเลิกบุหรี่ การรักษาภาวะซึมเศร้า การสั่งซื้อ/สั่งจ่ายยา statin สำหรับภาวะไขมันในเลือดสูง [ระดับไขมันในเลือดสูง]) มาตรการการใช้บริการ 4 มาตรการ (การตรวจร่างกาย, จำนวนบริการสุขศึกษา/ให้คำปรึกษาทั้งหมด, บริการถ่ายภาพ, จำนวนยาทั้งหมด) รูปแบบการส่งต่อสองมาตรการ (การกลับมาเยี่ยมตามเวลาที่กำหนด การส่งต่อแพทย์) นักวิจัยพบว่าการเยี่ยมพยาบาลและผู้ช่วยแพทย์ได้รับบริการและการอ้างอิงที่มีคุณภาพใกล้เคียงกันกับแพทย์ งานวิจัยนี้เป็นกำลังใจให้ผู้บริหารศูนย์สุขภาพที่ต้องตอบสนองความต้องการทางการแพทย์ของชุมชนโดยไม่ประนีประนอมกับการดูแล นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้กำหนดนโยบายที่กำหนดนโยบายด้านอาชีพซึ่งมักจำกัดความเป็นอิสระของแพทย์ที่ไม่ใช่แพทย์ เช่น ผู้ปฏิบัติงานพยาบาลและผู้ช่วยแพทย์ การศึกษาล่าสุดอีกชิ้นหนึ่งซึ่งนำโดย Dr. Kurtzman ซึ่งใช้ชุดข้อมูลเดียวกันพบว่าผลลัพธ์ของผู้ประกอบวิชาชีพการพยาบาลไม่แตกต่างกันในรัฐที่มีและไม่มีข้อจำกัดด้านอาชีพของแพทย์เหล่านี้ สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าฝ่ายนิติบัญญัติอาจผ่อนปรนข้อจำกัดของรัฐได้โดยไม่กระทบต่อคุณภาพการดูแลผู้ป่วย การศึกษาเรื่อง "สภาพแวดล้อมด้านกฎระเบียบมีผลกระทบต่อรูปแบบการปฏิบัติงานของผู้ประกอบวิชาชีพพยาบาลหรือคุณภาพการดูแลในศูนย์สุขภาพหรือไม่" เผยแพร่ในHealth Services Researchเมื่อวันที่ 27 มกราคม