ความเครียด

อุณหภูมิโลกที่สูงขึ้นกำลังเพิ่มความเครียดจากความร้อน ซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์ การเกษตร เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม การศึกษาสภาพภูมิอากาศส่วนใหญ่เกี่ยวกับความเครียดจากความร้อนที่คาดการณ์ไว้มุ่งเน้นไปที่ความร้อนจัด แต่ไม่ได้พิจารณาถึงบทบาทของความชื้น ซึ่งเป็นตัวขับเคลื่อนสำคัญอีกประการหนึ่ง โรเบิร์ต อี. คอปป์ ผู้เขียนอาวุโส ผู้อำนวยการสถาบันรัทเจอร์ส ออฟ เอิร์ธ กล่าวว่า "เมื่อเราดูความเสี่ยงของโลกที่ร้อนขึ้น เราต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษกับความร้อนและความชื้นที่รวมกันอย่างสุดขั้ว ซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์เป็นพิเศษ" วิทยาศาสตร์มหาสมุทรและบรรยากาศ และศาสตราจารย์ภาควิชาวิทยาศาสตร์โลกและดาวเคราะห์ในคณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยรัตเกอร์ส-นิวบรันสวิก "ภาวะโลกร้อนทุกส่วนทำให้วันที่อากาศร้อนชื้นถี่ขึ้นและรุนแรงขึ้น ตัวอย่างเช่น ในนิวยอร์กซิตี้ วันที่ร้อนที่สุดและชื้นที่สุดในรอบปีเกิดขึ้นบ่อยกว่าที่เคยเป็นในศตวรรษที่ 19 ประมาณ 11 เท่า ผู้เขียนนำ Dawei Li อดีตเพื่อนร่วมงานหลังปริญญาเอกของ Rutgers ซึ่งปัจจุบันอยู่ที่มหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์กล่าว ความเครียดจากความร้อนเกิดจากการที่ร่างกายไม่สามารถระบายความร้อนได้อย่างเหมาะสมผ่านการขับเหงื่อ อุณหภูมิของร่างกายอาจสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว และอุณหภูมิที่สูงอาจทำให้สมองและอวัยวะสำคัญอื่นๆ เสียหายได้ ความเครียด จากความร้อนมีตั้งแต่สภาวะที่ไม่รุนแรง เช่น ผดร้อนและตะคริวจากความร้อน ไปจนถึงอาการอ่อนเพลียจากความร้อน ซึ่งเป็นประเภทที่พบได้บ่อยที่สุด โรคฮีตสโตรก โรคที่เกิดจากความร้อนที่ร้ายแรงที่สุด สามารถคร่าชีวิตหรือทำให้ทุพพลภาพถาวรโดยไม่ต้องรับการรักษาฉุกเฉิน ตามรายงานของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐอเมริกา การศึกษาพิจารณาว่าความร้อนและความชื้นที่รวมกันเพิ่มขึ้นอย่างมากในโลกที่ร้อนขึ้น โดยใช้การจำลองสภาพอากาศ 40 แบบเพื่อรับสถิติเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่หายาก การศึกษามุ่งเน้นไปที่การวัดความเครียดจากความร้อนซึ่งเกี่ยวข้องกับอุณหภูมิ ความชื้น และปัจจัยแวดล้อมอื่นๆ รวมถึงความเร็วลม มุมดวงอาทิตย์ และรังสีแสงอาทิตย์และรังสีอินฟราเรด การสัมผัสกับความร้อนและความชื้นสูงเกินกว่าหลักเกณฑ์ด้านความปลอดภัยในแต่ละปีคาดว่าจะส่งผลกระทบต่อพื้นที่ที่มีประชากรประมาณ 500 ล้านคนในปัจจุบันหากโลกร้อนขึ้น 1.5 องศาเซลเซียส (2.7 องศาฟาเรนไฮต์) และเกือบ 800 ล้านคนที่อุณหภูมิ 2 องศาเซลเซียส (3.6 องศาฟาเรนไฮต์) . โลกร้อนขึ้นประมาณ 1.2 องศา (2.2 องศาฟาเรนไฮต์) เหนือระดับปลายศตวรรษที่ 19 ผู้คนประมาณ 1.2 พันล้านคนจะได้รับผลกระทบจากภาวะโลกร้อน 3 องศาเซลเซียส (5.4 องศาฟาเรนไฮต์) ตามที่คาดการณ์ไว้ภายในสิ้นศตวรรษนี้ภายใต้นโยบายระดับโลกในปัจจุบัน ในนิวยอร์กซิตี้ ความร้อนและความชื้นสูง เปรียบได้กับวันที่เลวร้ายที่สุดในรอบปีในวันนี้ คาดว่าจะเกิดขึ้นในสี่วันในปีปกติ โดยมีภาวะโลกร้อนขึ้น 1.5 องศาเซลเซียส (2.7 องศาฟาเรนไฮต์) และประมาณแปดวันต่อปี ด้วยอุณหภูมิที่ร้อนขึ้น 2 องศาเซลเซียส (3.6 องศาฟาเรนไฮต์) ด้วยอุณหภูมิที่ร้อนขึ้น 3 องศาเซลเซียส (5.4 องศาฟาเรนไฮต์) ความร้อนและความชื้นสูงคาดว่าจะเกิดขึ้นเป็นเวลาประมาณ 24 วันในปีปกติ บทความนี้ร่วมเขียนโดย Jiacan Yuan อดีตผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านการวิจัยของ Rutgers ใน Department of Earth and Planetary Sciences ซึ่งปัจจุบันอยู่ที่มหาวิทยาลัย Fudan ในประเทศจีน